طراحی داخلی هوشمند- بخش اول
در طول قرن‌ها تمرکز طراحی داخلی به واسطه موج‌های پی‌در‌پی نوآوری‌های تکنولوژیکی تغییر کرده است. در دوره‌ی پیشاصنعتی ساختمان‌ها اساساً از اسکلت پشتیبان و پوسته‌ی محصور‌کننده داخلی ساخته می‌شدند. در این حالت طراحی داخلی بیشتر مربوط به سازه و سازماندهی فضایی بود. با انقلاب صنعتی، ساختمان‌ها دارای فیزیولوژی ای مصنوعی شامل سیستم‌های مکانیکی و الکتریکی پیچیده شدند، و طراحان داخلی به طور فزاینده‌ای دغدغه‌ی انتخاب و خرید تجهیزات تخصصی و سیستم‌های مجهز ماشینی برای پشتیبانی از فعالیت‌های خاص را داشتند. لوکوربوزیه، از اولین معماران مدرنیست، این وضعیت جدید و نگرش خود نسبت به آن را در توصیف خانه به عنوان یک “ماشین برای زندگی” خلاصه کرد. اکنون در قرن ۲۱، میکروالکترونیک‌های ارزان، نرم‌افزار و شبکه‌های دیجیتالی فراگیر به طور فزاینده‌ای آغازگر دوره‌ی طراحی داخلی هوشمند هستند.
ساختمان‌های قرن ۲۱ دارای سیستم‌های عصبی مصنوع هستند. علم الکترونیک و نرم افزار به عناصر مهمی در راه‌حل‌های طراحی داخلی تبدیل می‌شوند و اکنون طراحان می‌توانند اتاق ها را به عنوان “روبات‌هایی برای تعامل با آنها” در نظر بگیرند.
معماری داخلی در دوره‌ی پیش‌صنعتی: ساختار و فضا
برای بررسی دقیق قابلیت‌های معماری داخلی هوشمند، بیایید با در نظر گرفتن نمونه‌ای رایج از ساختمان‌های پیشاصنعتی آغاز کنیم، الگوی اولیه سکونت یک کارگر کشاورز در شکل زیر نشان داده شده است، که در حال حاضر ویران و رها شده است. این خانه شامل یک فضای مستطیل شکل با درهایی در دو طرف، و پنجره‌هایی در طرف مقابل است. عملکرد اصلی این بنا بسیار ساده و در حد یک پناهگاه بوده است. دیوارهای سنگی و سقف ورقه های آهنی، این بنا را شکل داده‌اند و از آن در مقابل باد، باران و نور شدید خورشید محافظت می‌کنند.
دیوارها با عایق گرما و سرمای شدید هستند و از طریق جرم حرارتی خود، در گرمای روز گرم می‌شوند و سپس در شب‌های سرد، انرژی گرمایی را به فضای داخلی باز می‌گردانند. زمانی‌که این استراتژی‌های غیرفعال کافی نبوده است، از شومینه برای تولید گرمای بیشتر استفاده می‌شد و وقتی هوا واقعاً سرد می‌شد، از پتوهایی برای گرم کردن استفاده می‌شد.
درها و پنجره‌های باز نه تنها اتصال به نمای بیرونی ساختمان را فراهم می‌کنند، بلکه مکانیزم‌هایی را برای کنترل نوع این اتصال نیز فراهم می کرده اند. برای تغییر جریان هوا می‌توان آنها را به صورت دستی باز و بسته کرد. علاوهبراین مکانیزم‌های فیلترینگ مانند صفحه، کرکره و پرده (احتمالاً در این مورد خاص یک پوشش ساده) ، می‌توانند به سادگی کیفیت نور داخلی، دید و محرمیت را کنترل کرده و به عنوان محافظی در برابر حشرات و گرد و غبار استفاده شوند.
فضای داخلی ساختمان‌های پیشاصنعتی مانند یک خانه‌ی مدرن به اتاق‌های خاص تقسیم نمی‌شده اند. در عوض، با استفاده از مبلمان و تجهیزات بسیار ساده و عمدتا قابل حمل، فضا برای مقاصد مختلف در زمان‌های متفاوت، مناسب‌سازی می شد. در این خانه‌ها یک تخت برای خواب، میز و صندلی برای غذا خوردن و مطالعه و یک حوضچه آب برای شستشو وجود داشت. شومینه به عنوان یک وسیله‌ی ابتدایی برای پخت‌و‌پز و فضای بیرون به عنوان محلی برای دستشویی رفتن، عمل می‌کرد.
هیچ لوله و سیمی در دیوارها و زیر کف جای‌گذاری نشده بود، هیچ وسیله مکانیکی یا برقی وجود نداشت و هیچ گونه تقاضا برای خدمات لوله‌کش، برقکار و یا سرویس‌کننده لوازم خانگی وجود نداشت. آب از مخزن آب باران که از روانابی از پشت‌بام تغذیه می‌شد تأمین می‌گردید. هیزم از درختان خشکیده‌ی اطراف بریده شده و با دست به سمت کوره حمل می‌شد. ممکن بود یک فانوس نفتی نیز از جایی بیرون در خانه آویزان شده باشد. حتی شاید یک خنک‌کننده تبخیری از شاخه‌های یک درخت مجاور آویزان می‌شد.
معماری داخلی در عصر ماشین: سلطه‌ی سیستم‌های مکانیکی و الکتریکی
اکنون در مقابل این خانه‌های ساده، ساختمان‌هایی با شکل معمول خانه‌های حومه‌ی قرن بیستمی قرار می‌گرفتند. مهمترین تفاوت آشکار میان آنها این است که در معماری داخلی مدرن‌تر، فضای داخلی به اتاق‌های خاص با اهداف مشخص شامل چندین اتاق خواب برای اعضای خانواده، اتاق نشیمن، اتاق ناهارخوری، آشپزخانه، حمام و دستشویی، لاندری و گاراژ تقسیم می‌شود. وظیفه‌ی اصلی طراح در اینجا سازماندهی و شکل‌دادن به این فضاها در پاسخ به یک برنامه و طرح کلی است، شامل اقداماتی از قبیل تعیین اندازه‌ی فضاها، تناسبات، روابط داخلی و جهت‌گیری‌های آنها.
هر یک از این اتاق‌ها به مبلمان و تجهیزات تخصصی برای پشتیبانی از عملکردهای مرتبط نیاز دارند. بنابراین دومین وظیفه مهم طراح، انتخاب، تعیین و تهیه موارد مورد نیاز، شامل مبلمانی برای اتاق خواب، اتاق نشیمن و اتاق ناهارخوری و لوازمی برای آشپزخانه، حمام و دستشویی، لاندری و همچنین وسایلی برای سرگرمی است. نور طبیعی پنجره‌ها توسط انواع مختلفی از چراغ‌های برقی تقویت می‌شود، که این چراغ‌ها با توجه به مکان و هدفشان، مشخصات متفاوتی دارند. علاوهبراین وسایل گرمایشی و تهویه مکانیکی برای کنترل فعالانه‌ی دمای هوا وجود دارد.
برای فعال نگه‌داشتن همه‌ی این دستگاه‌های تخصصی، خانه به طرز ماهرانه‌ای با سیستم‌های ورودی و خروجی شبکه‌بندی شده است. لوله‌کشی آب گرم و سرد و اتصالات فاضلاب به آشپزخانه، حمام و دستشویی و لاندری وجود دارد. طرح لوله‌کشی بخش مهمی از طراحی است. ممکن است لوله‌کشی گاز نیز وجود داشته باشد. مجاری تهویه هوا در همه اتاق‌ها وجود دارد. جانمایی این تجهیزات نیاز به نقشه‌ی ساختمانی دیگری دارد و معرف شغل دیگری است. علاوهبراین در همه جا سیم‌کشی برق وجود دارد – باز هم نقشه و شغلی دیگر.
همه‌ی این سیستم‌ها به دستگاه‌های کنترلی نیاز دارند، بنابراین طراح موظف است این موارد را انتخاب و مشخص کرده و به خوبی در ساختمان جانمایی کند. آنها عمدتاً از لوله و شیرآلات برای لوله‌کشی و کلیدها و دیمرهای برای سیستم برق‌رسانی تشکیل شده‌اند. شاید برخی از کنتر‌های خودکار ابتدایی در ساختمان وجود داشته باشد – همانند ترموستات برای تهویه مطبوع و تایمر برای چراغ‌ها.
سرانجام ، شبکه‌های داخلی خانه به شبکه‌های تجهیزات بزرگ مقیاس متصل می شوند. اتصالات مشخص و اندازه‌گیری شده‌ای به شبکه‌های آب، گاز و برق وجود دارد. سیستم های فاضلاب شهری و دفع زباله، پسماند را از محیط دور می‌کنند. بدون اتصال به خیابان از گاراژ استفاده نمی‌شود. بر خلاف خانه‌ی قبلی که در مورد آن صحبت شد، و اساساً از نظر عملکرد مستقل بود- خانه‌ی مدرن آنقدر به شبکه‌های تأسیسات وابسته است که در صورت ایجاد نقص در شبکه به سرعت غیرقابل سکونت می‌شود.
انواع دیگر ساختمان‌های مدرن- ادارات، کارخانه‌جات تولیدی، انبارها، تاسیسات خرده فروشی، مدارس، بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها و غیره – را می‌توان به روش‌های مشابه مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. همه از فضاهای داخلی متمایز و تخصصی با مبلمان و تجهیزاتی که به طور خاص با عملکردهای منحصر‌به‌فرد آنها سازگار است، تشکیل شده‌اند. این فضاها توسط شبکه‌های مکانیکی و الکتریکی داخلی به هم متصل هستند و این شبکه‌ها خود به تأسیسات آب و برق در مقیاس بزرگ متصل شده‌اند. در طول قرن نوزدهم و بیستم، با پیچیده‌تر شدن سیستم‌های مکانیکی و الکتریکی ساختمان‌ها، نقش آنها در طراحی پررنگ‌تر شد (شکل 3-2). همچنین نقشه‌های طراحی این سیستم‌ها بخش زیادی از اسناد ساختمانی را به خود اختصاص دادند و در هزینه‌های ساخت و بهره‌برداری ساختمان بر دیگر موارد تسلط یافتند.
این متن ترجمه ای است از بخش طراحی داخلی هوشمند در کتاب Interior Design Handbook of Professional Practice
پروژه های گروه معماری کارند
مسجد و آرامگاه شهدای گمنام دانشگاه جیرفت
