سرمایه‌گذاری مشترک در شرکت معماری-بخش نوزدهم
زمانی که چندین شرکت معماری -مهندسی با یکدیگر همکاری می‌کنند، مدلسازی اطلاعات ساختمان می‌تواند پیچیده‌تر شود، که این امر هنگام تدوین اهداف پروژه در بخش مدلسازی، باید مورد توجه قرار گیرد. چالش‌های کار با دیگر شرکت‌ها با استانداردهای داخلی متفاوت، واقع در مکان‌های دورتر و با نرم‌افزارهای مختلف، می‌تواند بر جریان کار، کنترل کیفیت، برنامه زمانی و سودآوری پروژه تأثیر بگذارد. علاوه‌بر‌این ممکن است نیاز به آموزش‌های اضافی نیز باشد.
قراردادها و مسائل حقوقی
علیرغم مزایا و طیف وسیعی از دغدغه‌ها که می‌تواند در طراحی، مستندسازی و ساخت پروژه در شرکت معماری به وجود آید، هیچ توافقنامه‌ای در خصوص خدمات تخصصی وجود ندارد که ابعاد مسائل مربوط به تعهدات مدلسازی اطلاعات ساختمان را پیش‌بینی کند. از سال 2012 ، سازمان‌های تخصصی و دارندگان بیمه تعهدات تخصصی به مسائل مدلسازی رسیدگی نکرده‌اند و به نظر می‌رسد یک رویکرد منتظر ماندن و دیدن در تجربه را در پیش گرفته‌اند. تا زمانی که تقدم حقوقی ایجاد نشود، قراردادهای خدماتی مربوط به مدلسازی بایستی، توسط مالکان، متخصصان طراحی و مشاور حقوقی آنها تنظیم شود.
متغیرهای مشارکت
یکی از مهمترین متغیرهای مورد استفاده در مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) ، میزان ادغام آن در کل فرایند تحویل پروژه در شرکت معماری است. این امر در تنظیم قراردادها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آنجا که BIM بر میزان تغییرات احتمالی در روند تحویل پروژه تأثیرگذار است، دامنه مسائل حقوقی بالقوه‌ای که در توافقنامه‌های پروژه نیازمند رسیدگی هستند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
در کاربردی نسبتا یکپارچه از BIM، معمار ممکن است از این روش برای کمک به طراحی استفاده کند و به دنبال آن طرح‌های دو بعدی به پیمانکار عمومی تحویل دهد. این روند بسیار شبیه فرآیندهای سنتی تحویل پروژه است.
در کاربردی یکپارچه‌تر از BIM، معمار ممکن است نسخه‌هایی از مدل‌های دیجیتالی را پس از اتمام طراحی به پیمانکار عمومی تحویل دهد تا پیمانکاران و سازندگان از آن به عنوان نقطه شروع برای مدل‌های ابزار-روش (means-and-methods models) خود استفاده کنند.
کاربرد BIM زمانی کاملاً یکپارچه خواهد بود که پیمانکاران در مرحله طراحی کار مدلسازی را آغاز کنند. این کار مزایای مهمی را به همراه دارد، از جمله اینکه به سیستم برنامه‌ریزی ابزارها و روش‌های پیمانکار اجازه می‌دهد که در جریان روند طراحی قرار گیرد، که این امر به نوبه خود کاربرد مدل را در مراحل اولیه به عنوان ابزار اصلی همکاری بین طرفین افزایش می‌دهد، و در برخی موارد امکان فشرده کردن برنامه زمانی کلی تحویل پروژه را فراهم می‌کند. این یکپارچه‌سازی و کارآیی در پروژه در صورتی قابل دستیابی است که گروه‌های مشارکت‌کننده در مدلسازی در مورد حقوق منطقی اعضای تیم در زمینه‌ی کامل بودن و دقت مدل‌های مشترک توافق کنند.
مدیریت ریسک
برنامه اجرایی BIM یکی از ابزارهای مهم مرتبط با مدیریت ریسک در شرکت معماری است، که می‌تواند فعالیت‌های طراحی و مدلسازی را به نحوی مطابق با کاربردهای نهایی BIM تسهیل کند. همچنین به تنظیم‌کنندگان قرارداد اجازه می‌دهد تا فرآیندها و موارد تحویلی مورد توافق مالک و اعضای تیم طراحی و ساخت، و افرادی که در بخش مدلسازی پروژه مشارکت دارند، را به طور کامل در قرارداد ادغام کنند.
شاید بزرگترین منشأ دغدغه BIM این امر باشد که استفاده از آن منجر به ایجاد مسئولیت‌های ناخواسته، در طراحی توسط پیمانکاران و در خصوص ابزارها و روش‌های ساخت توسط طراحان، شود. در تحویل پروژه به روش مناقصه و به شیوه سنتی، معماران توجه زیادی داشتند تا از قبول مسئولیت و دخالت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به ابزارها و روش‌های ساخت اجتناب کنند. باید توجه داشت استفاده از BIM لزوماً شیوه‌ی تخصیص سنتی مسئولیت‌ها بین طراحان، پیمانکاران و تامین‌کنندگان را تغییر نمی‌دهد.
با اجرای شیوه‌هایی مانند برنامه اجراییBIM ، مشارکت حاصل از این برنامه مصونیت سنتی طراح را در خصوص مسئولیت ابزارها و روش‌های پیمانکار زیر سؤال نمی‌برد. این امر تا زمانی صادق است که نقش‌ها و مسئولیت‌ها به طور مناسب مشخص شده و کنترل منطقی بر فرآیند مشارکت اعمال شود. اینکه آیا تخصیص مسئولیت تغییر می‌کند یا خیر، کاملاً تابعی از نقش‌ها و مسئولیت‌هایی است که در توافق‌های انجام شده در خصوص روش‌های تحویل پروژه در قرارداد، به طرفین قرارداد محول شده است.
عملکرد در دو بعد
علیرغم حرکت به سمت محیطی یکپارچه برای طراحی و ساخت، در تحویل پروژه به شیوه سنتی در شرکت معماری ، جدایی بین تعهدات طراحی و ساخت باید حفظ شود زیرا این امر ناشی از این واقعیت است که تیم پروژه به طور موازی فعالیت می‌کند. اقدامات مشارکتی تیم، بر اساس مدل‌های سه‌بعدی دیجیتالی است، در حالی که اسناد قراردادی که به طور قانونی کار پیمانکار را هدایت می‌کند، همچنان بر پایه نقشه‌های دو بعدی و نسخه‌های فیزیکی هستند. در هر مرحله از پروژه باید به هر دوی این ابعاد توجه ویژه شود.
ابزارهای معمار در چند دهه گذشته تکامل یافته است. با اسناد ترسیم‌شده دستی، در نهایت مالک و تیم ساختمانی به هر چیزی که گروه معماران و مهندسان(AE) تهیه می‌کنند، رسیدگی می‌کند. با توسعه CAD ، امکان به اشتراک گذاری محدود فایل‌های الکترونیکی به صورت موردی و گاهی با دریافت هزینه‌هایی برای استفاده از فایل‌ها فراهم شده است. مجوزهای ویژه، و قوانین خاصی در خصوص معافیت، آزاد بودن و جبران خسارت به هنگام انتقال اسناد الکترونیکی به پیمانکاران، با هدف محافظت از قانون کپی رایت برای اسناد و ادعاهای احتمالی علیه مهندسان و معماران در برابر هرگونه خسارت ناشی از استفاده نامناسب از اسناد، ایجاد شده است. سند AIA C106TM -2007، یک موافقت‌نامه صدور مجوز داده‌های دیجیتال است که به عنوان یک مجوز قابل استناد بین طرفین قرارداد، برای استفاده و انتقال داده‌های دیجیتالی عمل می‌کند.
در سال 2012 اسناد کاغذی هنوز جایگاه خود را حفظ کرده بودند. در واقع اسناد تهیه شده برای مرحله ساخت، کاغذی هستند. مهر تأیید متخصصان روی اسناد کاغذی زده می شود، که این امر یکی از الزامات قرارداد و یکی از موارد مورد درخواست مسئولین مربوطه است. مدل طراحی اطلاعات ساختمان عموماً جهت اطلاع و هماهنگی استفاده می‌شود و استفاده از مدل توسط پیمانکاران به احتمال زیاد با مسئولیت خود آنها است.
ممکن است مسئولین هنوز برای برنامه‌ریزی، منطقه‌بندی و بررسی مجوز به نسخه‌های کاغذی مهر شده نیاز داشته باشند. الزامات هیئت صدور مجوز دولتی نیز بسیار مشخص است. اگرچه برخی از مسئولین پیشروتر ممکن است اجازه دریافت اسناد نهایی مهر شده به صورت الکترونیکی را صادر کنند، اما از سال 2012 هنوز هم بسیاری از هیئت‌های صدور مجوز دولتی و شرکت های بیمه اجازه استفاده از مهر و/یا امضای الکترونیکی را نمی‌دهند، و تنها در برخی از رشته‌های مهندسی خاص است که طبق الزامات هیئت دولت، اجازه استفاده از مهر الکترونیکی برای رشته های مهندسی خاص صادر شده است. قبل از هرگونه اقدام، الزامات دولتی باید تأیید شود. این امر را می‌توان با مراجعه به سایت سازمان یا دفاتر مربوطه محلی انجام داد.
این متن ترجمه ای است از بخش مدیریت پروژه طراحی در کتاب هندبوک حرفه ای معماری AIA
پروژه های گروه معماری کارند
