۱۰ رویکرد کارفرمایان به طراحی معماری ساختمان

طراحی معماری

من “باب هیلر”، رئیس هیات‌مدیره و مدیر اجرایی و طراحی معماری گروه هیلر را در طول کرکسیونهای پایان‌نامه در دانشگاه مریلند ملاقات کردم. نظرات او را علاوه بر تند و تیز بودن، روشنگرانه، سازنده و کاملاً مناسب برای دانشجویان یافتم. در طی ملاقاتهای صورت گرفته، او در مورد کتابچه‌ای که خود و همسرش تهیه کرده اند توضیحاتی را ارائه داد. این کتابچه ” ده رویکرد به طراحی معماری ساختمان ” نام دارد و برای کارفرمایان احتمالی طراحی شده‌است. روشن است که باب با درک دیدگاه‌های دیگران آشنا است، چه دانشجویانی که کار خود را برای او ارائه می‌دهند و چه کارفرمایانی که تلاش دارند معنای معماری را درک کنند. این درک از افراد مزیتی خودخواسته در ایجاد رابطه موفق با کارفرمایان است.

شرح بیانیه

” در گروه طراحی هیلر، معماری موضوعی است جدی، اما گاهی اوقات برای درک معماری، توجه به رویکردی که معماری را یا در واقع ما معماران را جدی قلمداد نمی کند، مفید به نظر می رسد. با به خاطر داشتن موضوع گفته شده، گروه هیلر کتاب کوچکی را سفارش داده است تا به سادگی اما عمیق نگاهی بیاندازد به معنای ساختمان نزد کارفرمایان و دیگر کاربران آن ” باب هیلر

همه ما ساختمان‌ها را می بینیم، اما همه ما به یک شکل به آن‌ها نگاه نمی‌کنیم. حتی در مورد آن‌ها نیز به یک شکل، حرف نمی‌زنیم. مشتریان درباره فضا و اتاق‌ها صحبت می‌کنند. معماران در مورد برنامه و طرح بندی صحبت می‌کنند. کارفرمایان درباره حریم خصوصی صحبت می‌کنند. معماران از سطح اشغال گفتگو می‌کنند. کارفرمایان در مورد هویت و فرهنگ مشترک صحبت می‌کنند. معماران در مورد بیانیه طراحی و هم‌آوایی تاریخی سخن می‌گویند. کارفرمایان از پنجره‌ها حرف می‌زنند. معماران درباره روزنه ها صحبت می‌کنند. کارفرمایان درباره رنگ صحبت می‌کنند. معماران در مورد رنگ صحبت می‌کنند. مردم درباره ساختمان‌ها حرف می‌زنند. معماران از معماری سخن می‌گویند.

بیشتر مردم مثل معماران فکر نمی‌کنند و معماران نیز اغلب مثل مردم فکر نمی‌کنند. اگر قرار بود معماران سوالاتی شبیه به آنچه مردم می پرسند بپرسند، این سوالاتشون بود: چقدر بزرگ؟ چه قیمتی؟ چقدر سریع؟ برای چی؟ آیا این پول بر خواهد گشت؟ کار کردن در این فضا به چه شکل خواهد بود؟ چقدر طول می کشد تا به آن رسید؟ آیا دانشجویان نسبت به محوطه دانشگاه احساس تعلق می‌کنند؟ چه کسانی در ساخت این بنا دخیل هستند و به چه شکل ؟

مردم رویکردهای مختلفی به ساختمان‌ها دارند. در اینجا به ۱۰ رویکرد معمول اشاره می شود.

طراحی معماری به عنوان سرمایه‌گذاری

یک ساختمان می تواند برای مالکان، سازندگان، مدیران و – در مورد شرکت‌های دولتی – سهامداران، به عنوان سرمایه مطرح شود. سرمایه ای که ممکن است هرگز آن را نبینند و یا نیاز به آن نداشته باشند. آن‌ها از این کار انتظار بازگشت سرمایه دارند.

طراحی معماری به عنوان بخشی از همسایگی

ساختمان‌ها در انزوا وجود ندارند. آن‌ها در جایی قرار می گیرند که یا در حال حاضر چیزهای دیگری در همجوار آنها وجود دارد یا قبلاً وجود داشته اند. خیلی قبل تر از اینکه بیانیه های زیست‌محیطی اجباری شود، تاثیر زیست‌محیطی یک واقعیت زندگی بود. کارفرمایان حق دارند ساختمانی داشته باشند که با محله و محیط اطراف آن هماهنگی داشته باشد.

طراحی معماری به عنوان یک ابزار

این گفته لوکوربوزیه که خانه ماشینی برای زندگی است، یک تصویر برانگیزنده یا یک نگاه جدید به ساختمان را مطرح کرد. از این دیدگاه، یک ساختمان اداری ماشینی است برای کار، محوطه دانشگاه ماشین یادگیری، هتل ماشینی برای اقامت در زمانی است که در ماشین زندگی حضور نداریم. چه ساختمان‌ها ماشین‌ باشند یا خیر، می‌توان به آنها به عنوان ابزار، امکاناتی که مردم برای کار اداری، فروش، آموزش و اهداف دیگر استفاده می‌کنند، نگاه کرد. بسیاری از کاربران به شکل ابزار به ساختمانها توجه می کنند. کارفرما حق استفاده از ابزاری را دارد که به درستی کار کند.

طراحی معماری به عنوان یک دعوت کننده

برخی از ساختمان‌ها مردم را به داخل دعوت می‌کنند. برخی دیگر بازدارنده به نظر می‌رسند. واحدهای تجاری بسیاری وجود دارند که حتی اگر کالای مورد نیاز افراد را داشته باشند، مردم تمایلی به وارد شدن به آنها را ندارند و واحدهای تجاری ای وجود دارند که می توانند حتی افرادی را که نیازی به کالای آنها ندارند به داخل دعوت کنند. ساختمان‌های اداری می‌توانند مجلل، منع کننده، بی‌تفاوت و یا خوشامد گو باشند. هر معاون منابع انسانی ای اهمیت یک محل کار دعوت کننده را می‌داند. کاربران ساختمان، چه کارمندان و چه عموم مردم، حق دارند در فضایی وارد شوند که احساس خوش آمدگویی داشته باشد.

طراحی معماری به عنوان یک ماجراجویی

قانون مورفی- خطای احتمالی، به هر حال رخ خواهد داد- باید توسط یک پیمان‌کار نوشته شده باشد. یک بنا می‌تواند به عنوان یک تجربه تکانه یا حداقل به عنوان یک سری از اتفاقات ناخواسته دیده شود. نیاز انسان به ساخت همواره با یک مقاومت ناخواسته در برابر ساخته شدن مواجه است. تا زمانی که این بنا ساخته شود، یک پروژه محسوب می شود. هیچ‌کس امکان ندارد به یک پروژه بدون مشکل دسترسی داشته باشد، اما هر کارفرما حق دارد در ساختمانش یک ماجراجویی رضایت‌بخش داشته باشد.

طراحی معماری به عنوان یک تصویر ذهنی

جیمز آکرمن می گوید: “یونانیان باستان از ساختمان‌ها نه برای سرپناه بلکه برای برقراری ارتباط استفاده می کردند “ما هم همین طور. همه ساختمان‌ها چیزی می‌گویند، بنابراین ممکن است چیزی در مورد آنچه که هستند و یا این که برای چه کسی هستند بگویند. هم صاحبان و هم عموم مردم هر ساختمان را به عنوان بخشی از یک سازمان تلقی می‌کنند که نامی دارد و فعالیتهایی را در خود جای داده است. ساختمان‌ها برای نهادهایی هستند که آنها را می سازند یا در آنها جای می گیرند. شرکتها حق دارند ساختمانهایی داشته باشند که آنها را نمایندگی می کنند.

طراحی معماری به عنوان یک خانه

خانه جایی است که شما کلاه خود را آویزان می‌کنید، جایی است که در آن آرام و قرار می گیرید، جایی است که تصاویر خود را می آویزید. هر ساختمانی ممکن است خانه افرادی باشد که بیشتر وقت خود را در آن صرف می‌کنند. به این معنا دفتر کار، خانه است. مدرسه خانه است. کارخانه خانه است. از آنجایی که بسیاری از ساختمان‌ها در نقش خانه ظاهر می شوند، باید تا جایی همانند خانه محل آسایش و آرامش باشند.

طراحی معماری به عنوان شراکت

کارفرمایان به ساختمان‌هایی نیاز دارند که به نوبه خود به معمار نیاز دارند. معماران از طرف دیگر نمی‌توانند بدون کارفرما طراحی کنند. بنابراین معماران و کارفرمایان به یکدیگر نیاز دارند. در بهترین حالت استحقاق یکدیگر را دارند. کارفرمایان حق داشتن یک شریک آگاه را دارند.

طراحی معماری به عنوان فضای داخلی

معنای بیشتر ساختمان‌ها بستگی به این دارد که در داخل آن‌ها چه می‌گذرد، بنابراین طراحی معماری داخلی حداقل به اندازه طراحی بیرونی اهمیت دارد. به همین دلیل است که افرادی که در یک ساختمان کار می‌کنند تمایل دارند از داخل به بیرون نگاه می‌کنند. آن‌ها حق دارند ساختمانی داشته باشند که وقتی کسی این گونه به آن نگاه می‌کند، منطقی به نظر برسد.

طراحی معماری به عنوان بیانیه معماری

اگرچه ساختمان برای کارفرما ساخته می شود، اما همیشه به معماری که آن را طراحی کرده‌است نیز متعلق است. برخی از ساختمان‌ها بیانیه معماری ای را بر مبنای ارزشهای آن طراحی شده اند و تعهد کارفرما را به جامعه را نشان می دهند. کارفرمایان حق دارند بهترین طراحی را که می‌توانند دریافت کنند و همچنین این تضمین را داشته باشند که هیچ بیانیه‌ای به قیمت هدف ساختمان آنها صادر نشده است.

این متن ترجمه ای است از بخش طراحی معماری خوب در کتاب Architectural Design Portable Handbook


پروژه های گروه معماری کارند

ویلای شمس

شرکت طراحی معماری کارند
ویلای شمس

نوشته‌های مشابه