طراحی خانه بارانی

خانه بارانی در منطقه شهرک غرب تهران واقع شده است. منطقه ای که با وجود آنکه جز مناطق خوب تهران محسوب می شود، دارای مشکلات زیادی چون عدم امنیت و دید واحدهای مسکونی همجوار به یکدیگر به علت ویلایی بودن خانه ها است. به این معنا که این محله دیگر بافت منجسم اجتماعی گذشته را ندارد و همین مساله موجب شده است که دزدی های متعددی در آن رخ دهد. مساله ای که موجب شده است پنجره تمامی خانه ها در این محله با میله های حفاظتی پوشانده شود.

طرح موضوع

خانواده کارفرما زوجی است با سه فرزند-دو دختر و یک پسر. خواست کارفرما طراحی خانه ای بود که شامل ۴ واحد مسکونی مجزا برای خود و فرزندانشان باشد. کارفرما به علت مشکلاتی که به لحاظ امنیتی وجود داشت مخالف طراحی ایوان و یا هرگونه تراسی در خانه بود.

از سویی دیگر، ساخت و ساز در شهرک غرب دارای قوانین متفاوتی است که امکان استفاده از سقف شیبدار و صاف را توامان فراهم می کند و همین مساله تبدیل به یکی از نقاط قوت طراحی این خانه شد.

ایده طراحی

ایده طراحی خانه بر مبنای محدودیت ها شکل گرفت. در ضلع غربی خانه یک حیاط داخلی و محصور طراحی شد که با تراس های متعدد در تراز مختلف امکان حرکت و دسترسی به طبقات مختلف را فراهم می کند. از سویی دیگر محصور بودن آن موجب امنیت و حفظ دید خصوصی می شود. به این معنا که خانه دارای فضایی  است که امکان معاشرت اعضای خانواده را فراهم می کند و در عین حال از دید و دسترس محفوظ است.

خانه دارای سه طبقه است: طبقه همکف شامل ورودی و یک واحد، طبقه دوم شامل دو واحد و طبقه سوم واحد اصلی است که با پلکانی به بام سبز متصل می شود. استفاده از بام شیب دار و صاف، امکان ایجاد بام سبزی را در شمال خانه فراهم آورد که علاوه بر اینکه دید بسیار خوبی به کوه های شمال تهران دارد، همچنان از دید همسایه ها محصور است.