فرم های پایه آپارتمان
در این مقاله از کارند قصد پرداختن به موضوع فرم های پایه آپارتمان را داریم؛ اگر علاقه‌مند به این موضوع هستید پس تا انتهای مقاله فرم های پایه آپارتمان همراه کارند بمانید.
در طراحی هر آپارتمان سه عنصر اصلی زیر اهمیت دارد:
- 1. فرم کلی ساختمان
- 2. نوع دسترسی
- 3. گونه‌های مختلف واحدها
برای یک طراحی موفق، درک روابط میان این عناصر و سنجش گزینه‌های مختلف برای سایت ضروری است.
در یک آپارتمان با طراحی خوب، سه عنصر فرم، دسترسی و گونه‌ی واحدها به خوبی با یکدیگر ترکیب می‌شوند، هر چند این ترکیب‌های مختلف مزایا و معایب متفاوتی نیز دارند. بنابراین برای رسیدن به بهترین نتیجه ممکن لازم است میان اهداف مختلف طراحی تعادل برقرار شود.
علاوه‌بر‌این، سنجش زمینه‌ی موجود، در دو مقیاس سایت و محله از دیگر عوامل موثر در فرآیند طراحی است. مواردی مانند توپوگرافی سایت، ویژگی‌های طبیعی، میزان نور خورشید، باد غالب، دسترسی، دیدها و سازه‌های موجود در سایت‌های مجاور به تعیین مناسب‌ترین فرم و توده‌گذاری آپارتمان کمک می‌کنند.
در حالی که بسیاری از آپارتمان‌ها ترکیبی از گونه‌های مختلف هستند، سه نمونه از مهمترین و پرکاربردترین فرم های پایه آپارتمان عبارتند از: بلوک، برج، بلوک پیرامونی.
بیشتر بخوانید: اصول طراحی ویلا و فضای داخلی آن – بخش 1
پرکاربردترین فرم های پایه آپارتمان
در ادامه این مقاله قصد معرفی پرکاربردترین فرم های پایه آپارتمان را داریم
۱. بلوک
در یک بلوک آپارتمانی معمولا عرض بیش از طول است. در چنین ساختمان‌هایی، آپارتمان‌ها خارج از یک کریدور تکی یا دو تایی چیده شده‌اند.
این الگو در شرایط زیر بسیار مناسب است:
- برای ایجاد الگوی بلوک مجاور خیابان و توسعه‌ی آن. آپارتمان‌های بلوکی شکل مجزا می‌توانند بخشی از توسعه‌ی یک خیابان و شکل‌دهنده‌ی فضای عمومی باشند.
- زمانی که موقعیت قرارگیری ساختمان بایستی به گونه‌ای باشد که مانع کریدورهای دید و یا دسترسی نور خورشید برای سایت‌های مجاور نشود.
- زمانی که طراح به دنبال ایجاد یک فرم شهری مشخص و بارز، مانند تعریف لبه‌ی خیابان است.
- در بخش‌های مرکز شهر که واحدهای طبقه همکف به کاربری‌های تجاری و خرده‌فروشی اختصاص دارد و سایر آپارتمان‌ها با کاربری دیگر در طبقات بالاتر قرار گرفته‌اند.
- در سایت‌هایی که عرض زیادی دارند و دارای دسترسی مناسبی به خیابان یا فضای باز هستند؛ باید توجه داشت که در صورت استفاده از این الگو در قطعات مجاور، با دسترسی محدود از سمت خیابان، ممکن است مشکلاتی در خصوص حفظ حریم خصوصی افراد به وجود آید. بنابراین باید مطمئن شد که ساختمان‌ها به خوبی در ارتباط با خیابان قرار گرفته‌اند و برای حفظ حریم خصوصی و دسترسی به نور خورشید ساختمان‌های درون سایت و واحدها به نوعی از هم تفکیک شده‌اند.
۲. برج
یک برج آپارتمانی دارای یک فرم عمودی است و عموما از فضای اطراف مجزاست. علاوه‌بر‌این به طور کلی تناسبات فرم آن به گونه‌ای است که باریک‌تر و ظریف‌تر از ساختمان‌های معمولی به نظر می‌رسد. ساختمان‌هایی به شکل برج عموما دارای یه هسته‌ی مرکزی و تعداد محدودی آپارتمان در هر طبقه هستند.
ممکن است که برج دارای یک پایه به ارتفاع دو طبقه و حتی بیشتر باشد که این پایه سکو یا کرسی ساختمان (Podium) نامیده می شود. سقف این سکو می‌تواند فضاسازی شود و به عنوان یک محیط باز در اختیار ساکنین قرار گیرد.
اگر یک برج به خوبی طراحی شود می‌تواند فضای بیرونی ساختمان را افزایش دهد، میزان نفوذپذیری محدوده را به حداکثر برساند و سطوح دریافت‌کننده نور خورشید و همچنین تهویه را بیشتر کند.
فرم برج بهتر است در شرایط زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- بافت شهری موجود دارای ساختمان‌های بلندتری نسبت به سایر نقاط است، به عنوان مثال سایت در یک ناحیه تجاری مرکزی یا مرکز شهر قرار گرفته است.
- استراتژی توسعه‌ی موجود استفاده از ساختمان‌های بلندمرتبه مانند برج‌ها را پیشنهاد یا ترویج می‌کند.
- ساختمان یک نشانه‌ی شهری است، به عنوان مثال نشانه‌ای برای مرکز شهر
- اختلاط کاربری از اصول مورد توجه است؛ معمولا طبقات پایین‌تر برای کاربری‌های تجاری، خرده‌فروشی و یا عمومی و اجتماعی مناسب هستند.
- محدودیت‌های سایت مانند درختان و شیب باعث می‌شود که بهترین نتیجه ممکن به حداقل رساندن سطح اشغال (Footprint) ساختمان باشد.
- یک ساختمان بلندتر و باریک‌تر نسبت به یک ساختمان کوتاه‌تر و عریض‌تر دید بهتری به فضاهای اطراف فراهم می‌کند
۳. بلوک پیرامونی
ساختمانی با شکل بلوک پیرامونی دارای اضلاعی است که یک یا چند فضای باز را در سایت محصور می‌کند. فضاهای باز عموماً مشترک هستند و باید دارای محوطه‌سازی و چشم‌اندازی باکیفیت باشند.
بسته به اندازه و جهت حیاط، ممکن است ارتفاع ساختمان با هدف تأمین نور مناسب برای فضاهای باز محصور و آپارتمان‌ها محدود شود.
این الگوی توده‌گذاری بهتر است زمانی مورد استفاده قرار گیرد که:
- جهت‌گیری فرم حیاط طوری باشد که دسترسی به نور خورشید را فراهم کند و همچنین به اندازه کافی عریض باشد تا استانداردهای حریم خصوصی حفظ شود.
- سایت به اندازه کافی برای توده‌گذاری به شکل بلوک پیرامونی بزرگ بوده و اضلاع مختلف حیاط تقریبا روبروی یکدیگر باشند.
- برای سایت شکل‌گیری یک فضای داخلی یا فضاهایی که با فرم محصور شده‌اند اهمیت دارد.
- ساختمان رو به یک خیابان، حتی یک خیابان شلوغ، است، اما فضای کافی برای ایجاد یک حیاط در پشت نمای خیابان وجود دارد. سایت پروژه در گوشه بلوک شهری قرار گرفته است، زمینی با عمق کم و گسترده که دارای دو یا چند نمای اصلی است که و نیازمند تعریف در ارتباط با فضای باز پشتی خود هستند.
- سایت پروژه در گوشه قرار گرفته است. زمینی کم‌عمق و گسترده یا سایتی با دو یا چند نمای اصلی که به لحاظ معماری با توجه به فضاهای باز پشتشان نیازمند تعریف هستند. بین سایت و ساختمان‌های اطراف جداسازی مناسبی صورت گرفته است.
چرا کارند بهترین انتخاب است؟
در سال ۱۳۸۳، زهرا سربندی و علی شریعتی با فوق لیسانس معماری از دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی، گروه طراحی معماری کارند را تأسیس کردند. فعالیت‌های این گروه در دوره فعالیت خود، شامل طراحی پروژه‌های معماری با اهداف و کاربری‌های متنوع در مقیاس‌های مختلف است که باعث کسب جوایز داخلی و خارجی برای آنها شده است. هدف اصلی این گروه، از طریق مطالعه و بررسی معماری سنتی ایران و تأکید بر مفاهیم زمین مدار و معماری مرتبط با مکان، به شکلی معاصر و نوین، هویتی جدید به معماری خود بخشند. بخش عمده‌ای از پروژه‌های کارند را طراحی ویلا تشکیل داده است و دلیل این موضوع این است که کارند توانسته قدرت خود را به خوبی در این موضوع به منحصه ظهور بگذارد.
منبع
پروژه های گروه معماری کارند
