انواع واحدهای آپارتمانی
سه معیار اصلی برای توصیف انواع واحدهای آپارتمانی
- 1. تعداد اتاق‌های خواب
- 2. تعداد طبقات (یک طبقه، نیم طبقه یا دو طبقه)
- 3. تعداد دیوارهای خارجی که دارای دید به فضای بیرون هستند (یک جهت، دو جهت، ساختمان نبشی)
این سه معیار می‌توانند با یکدیگر ترکیب شوند تا تعریف جامع‌تری از ویژگی‌های یک آپارتمان بدهند. به عنوان مثال یک آپارتمان دو خوابه‌ی دو طبقه که در طبقه‌ی بالاتر دارای دو جبهه یا دو جهت است.
۱. آپارتمان‌هایی با یک جهت دید
آپارتمان‌هایی با یک جهت دید از سه طرف بسته هستند (به جز ورودی) و به طور معمول در کنار یک آرایش دسترسی به شیوه‌ی کریدور مرکزی دو طرفه قرار می‌گیرند.
این گونه‌ی آپارتمان برای سایت‌هایی با شیب تند و یا زمین‌هایی که در یک جهت شرایط خوشایندی ندارند گزینه‌ی مناسبی است. همچنین، می‌توانند در ساختمان‌هایی با کریدورهای دسترسی دو طرفه‌ی شمالی-جنوبی استفاده شوند. بدین ترتیب همه‌ی آپارتمان‌ها در صبح یا بعدازظهر از نور طبیعی برخوردار می شوند.
۲. آپارتمان‌هایی با دو جهت دید
جانمایی واحدهای دو جهته در کنار یکدیگر، شیوه ی رایجی برای سازماندهی آپارتمان‌های داخل یک ساختمان است. این شیوه این مزیت را دارد که امکان تکرار آپارتمان‌ها را در عین حفظ حداکثر نمای خارجی ساختمان فراهم می‌کند.
شیوه‌های سازماندهی مختلفی وجود دارد، اما اگر عمق واحد زیاد باشد تأمین نور طبیعی در مرکز آن دشوار است.
دسترسی به آپارتمان‌هایی با دو جهت دید می‌تواند از یک کریدور دسترسی خارجی،یک آتریوم داخلی، یک دسترسی مشترک عمودی و یا حتی ترکیبی از این‌ها باشد. با چنین سیستم جانمایی، اگر ورودی آپارتمان یا آشپزخانه در مجاورت کریدور دسترسی بیرونی یا نیمه بیرونی باشد، رفاه و آسایش بیشتری برای ساکنین فراهم می‌شود. علاوه‌بر‌این، طراحی اتاق خواب باید با دقت بالایی انجام شود تا ضمن حفظ حریم خصوصی افراد، تهویه مناسب و سکوت لازم نیز تأمین گردد. پنجره‌های اتاق‌های قابل سکونت به هیچ عنوان نباید به داخل یک کریدور دسترسی داخلی باز شوند یا به آن دسترسی داشته باشند.
۳. آپارتمان‌های نبشی
آپارتمان‌های نبشی از دو جهت به دیوارهای بیرونی منتهی می‌شوند. این واحدها را می‌توان به عنوان شکلی متنوع از آپارتمان‌های یک جهته در نظر گرفت. از این گونه آپارتمان اغلب در برج‌ها یا نقاط انتهایی ساختمان‌های خطی استفاده می‌شود.
در آپارتمان‌های نبشی بایستی طراح از پتانسیل جبهه‌های خارجی و دید به فضای بیرون و نور طبیعی خورشید حداکثر استفاده را کند.
معمولا آپارتمان‌های نبشی گونه‌ای متداول برای طراحی پنت‌هاوس‌های سطح بالا هستند.
چرا کارند؟
شرکت طراحی معماری کارند توسط علی شریعتی و زهرا سربندی در سال ۱۳۸۳ تأسیس شد. اعضای این گروه دارای فوق لیسانس معماری از دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی هستند. فعالیت‌های اصلی این گروه شامل طراحی پروژه‌های معماری با کاربریهای مختلف مانند طراحی ویلا در اندازه‌های کوچک و بزرگ و دریافت جوایز متعدد داخلی و خارجی است. معماری گروه کارند تأکید بر معماری زمین مدار و مرتبط با مکان دارد و از مطالعه و بررسی معماری گذشته ایران الهام می‌گیرد.
منبع
پروژه های گروه معماری کارند
